Vandaag slapen we lekker tot 10 uur, we moeten 11 uur van de campground af zijn. Dit redden we makkelijk, echter moeten we nog wel even onze tanks legen, en wat ik al dacht, we zijn niet de enige die er zo over denken. Bij pakken gelukkig de goede rij, want aan de andere kant staan er een paar die het nog nooit gedaan uitgevoerd hebben en staan er met zijn vieren nog wel een beetje naar te kijken en te lachen. (Terwijl Daan de tanks doet, maak ik even wat boterhammen klaar)
Maar goed die voor ons staan zijn ook niet de schoonste. Hij heeft handschoenen aan voor de zwarte tank te legen ( toilet) en maakt daarna met de schoonwater slang de zwarte buis schoon! En dan ook nog niet zijn handschoenen verwisselen. Zo goor om te zien, 1 van de jongens staat er nog naast te kokhalzen en wij komen niet meer bij π
Nu kunnen we op weg en gaan we naar onze eerste trail, de Johnston Canyon Falls.
We hebben voor de trail gekozen dat we zowel de lower als upper falls kunnen zien. Echter wordt er met borden bij de parkeerplaatsen al aangegeven dat we de upper niet mogen doen en dat daar een boete voor staat. Dan lopen we alleen de lower Falls. Het is een leuke route, alleen ligt er nog veel ijs op de looproute. Het is beethouden aan de reling en je naar beneden laten glijden, dit gaat prima. Als we aankomen bij de lower falls is het weer een mooi plaatje. Het is trouwens gigantisch druk. Je kan merken dat het weekend is en er veel mensen erop uit zijn. Het is vandaag gewoon 21 graden! Wij hebben alleen maar truien/vesten en warme kleding bij π
Als we boven kijken, zien we toch veel mensen ook de upper falls lopen. Wij durven toch het risico niet te nemen en besluiten om het hierbij te laten. Teruglopend is het gelukkig wat rustiger en kunnen we makkelijk de reling vast houden om weer naar boven te komen.
Bij de camper aangekomen gaan we hier op de parkeerplaats even lekker eten, ik maak lekker tosti's en drinken lekker wat op ons gemak.
Hierna rijden we richting Lake Louise, hier pakken we wel weer de 1A, de Bow Valley route. Maar ook dit keer komen we niks tegen qua wildlife.
Bij Lake Louise aangekomen is het hier weer gigantisch druk, ook veel touringcars met toeristen. Lake Louise is een groot meer wat normaal prachtig blauw/groen kleurt, echter is het meer nog bevroren. En hoe leuk is het dan om op het meer te lopen! We maken hier de nodig selfies en wat video's, alleen Jayden moet naar de wc, dus we gaan weer terug naar de camper.
We hebben hier eigenlijk een trail maar dan loop je alleen langs het meer en weer terug. Hier hebben we niet zo'n zin in. Moet ook zeggen dat het echt pittig is al die wandelingen, de jongens zijn al helemaal niet zo van al die wandelingen dus die vinden het totaal niet erg dat we hem overslaan.
Nu rijden we naar het plaatsje Lake Louise om daar nog even bij de supermarkt drinken te kopen. Dit hebben we zo gedaan en kunnen we op weg naar Lake Emerald.
We hebben eigenlijk nog wat trails staan, maar 1 is gesloten en de ander blijkt zowel gesloten te zijn en heb je een permit nodig. We hebben dus een makkelijk daagje.
Voor Emerald Lake Lodge is er een viewpoint, echter missen we die. Die doen we wel een andere keer. De navigatie geeft aan dat we helemaal naar achter moeten rijden maar we krijgen al eerder een ingang van de Lodge. Ik snap er niet veel van en we rijden toch maar naar achteren. We parkeren hier de camper en lopen richting het meer. We zien nergens een receptie maar wel wat cabins.
We rijden dan toch maar terug naar de eerste ingang en zowaar zien we hier een receptie. Tenminste we denken dat dit de receptie is, echter is het alleen maar een hokje met een telefoon. Je krijgt dan automatisch de receptie aan de telefoon en krijg je te horen dat we worden opgehaald. Dus we moeten de camper hier laten staan, het is wat rommelig zo, want we hebben natuurlijk ook helemaal niks ingepakt. We pakken vlug wat spullen in en later komt het busje aanrijden en brengt ons toch naar dat punt waar we net stonden. Je mag hier alleen niet met de auto inrijden.
Bij de receptie aangekomen checken we ons in en horen we dat het busje 24/7 heen en weer rijd voor je. We krijgen de sleutel van onze cabin en zitten helemaal achterin. We kunnen gebracht worden met een golfkar maar het is maar 5 minuten lopen volgens de receptioniste, dit doen we dus gewoon lopend. Ze had wel even mogen vertellen dat we een flinke heuvel op moeten π
Aangekomen bij de cabin is het een mooie plek, uitzicht op het meer en een gezellig hutje voor de aankomende nacht. We mogen trouwens geen eten of drinken meenemen ivm beren maar dit wisten wij niet dus we hebben van alles bij
We willen gaan avondeten, we weten alleen niet wat. We hebben nog eten in de camper en hier hebben ze ook een restaurant. We gaan toch maar eerst kijken wat ze hier te bieden hebben. Maar als we de kaart zien, zie ik al dat dit hem niet gaat worden voor ons. Het is een luxe kaart met luxe prijzen, dus wij houden het maar op camper food π
De receptioniste belt de shuttle en na ongeveer 5 minuten komt onze chauffeur weer aanrijden, aardige jongen uit Denemarken die hier nu werkt. Hij zet ons af bij de camper en wij gaan daar onze maaltijden eten. Jayden en ik nemen pasta en Damian en Daan hebben fried rice, ook nemen we nog lekker garlic bread uit de oven.
Als we gegeten hebben zien we dat het shuttle busje er ook weer staat en kunnen we dus gelijk weer mee terug.
We hebben de laptop mee, want alleen bij de receptie hebben ze wifi.. en de jongens kunnen hier schaken, poolen, internetten etc.
Wij schrijven de blogs en internetten wat voor de volgende dag.
We krijgen wel dorst en bestellen nog een drankje, ik neem zowaar een lekkere cocktail.
Terwijl ik het blog voor vandaag schrijf, gaat Daan nog een potje poolen met de jongens.
Morgen gaan we via Glacier National Park richting Revelstoke, het was de bedoeling om in de Glaciers te overnachten, echter is er hier nog niks open qua campgrounds. Dan maar een pittig daagje rijden en gelijk door naar beneden, de tijd vliegt.